Bazen canın birşeye sıkılır, susarsın. Konuşmak sana acı
veriyormuş gibi. Aslında konuşunca da o kadar acı vermediğini anlarsın. Susmak
bir erdemdir. Konuşmak da ayrı bir erdem.
Sen bu erdemleri dengeleyerek yaşamalısın. Hep susmak, ya da hep
birilerinin başının etini kemirmek iyi değildir. Hep derler susan insandan
ürkmelisin diye. Katılmıyorum o söze. Çünkü artık öyle bir devirdeyiz ki
konuşan da susan kadar suçlu.Susan
insan hep çalışıyordur aslında sustugu dakikalar boyunca. Beynindeki soruların
çıkış yollarını ararken, hayat enerjisini konuşmakla harcamak doğru gelmiyordur
ona.Ve
çoğu zaman ya çıkış yolunu bulur beyin labirentlerinin öyle konuşur, ya da sonuca
ulaşamaz ve artık o iç ses onu bitirmeye başlar, çözüme ulaşamama sorununun
üzerini kapatmak için konuşmaya başlar...
Ayşegül Özbek
Bütün Hakları Saklıdır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder